Perfekcyjny perfekcjonizm a co to jest ten perfekcjonizm???
Perfekcjonizm to postawa człowieka, która stawia dokładność wykonywanych czynności na najwyższym miejscu. Nadmierny perfekcjonizm jest w psychologii czasem nazywany dewiacją, która praktycznie uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Psycholodzy uważają to zjawisko za problem społeczny i często stosują specjalne terapie. Perfekcjonizm jest jedną z cech charakteru, obejmującą chęć robienia wszystkiego poprawnie, jak najlepiej i jak najdokładniej. Skąd bierze się perfekcjonizm, jak zachowuje się perfekcjonista i jak poradzić sobie z nadmiernym perfekcjonizmem? Czym jest perfekcjonizm? Tak właśnie trochę nie pisałem nowych treści i myślę, że główną przyczyną był perfekcyjny perfekcjonizm, który chciałem uzyskać.
Badania naukowe często podkreślają negatywne aspekty perfekcjonizmu, wskazując na możliwe powiązania z różnymi zaburzeniami, takimi jak lęk, depresja czy problemy z odżywianiem.
Jednakże, perfekcjonizm nie zawsze musi być demonizowany. Jest to cecha złożona i wieloaspektowa, która może mieć również swoje pozytywne strony. W pozytywnym ujęciu perfekcjonizm wiąże się z dążeniem do doskonałości, wysokimi aspiracjami i ciągłym dążeniem do ulepszania siebie i swoich działań. W tej “zdrowej” formie perfekcjonizmu nie ma miejsca na poczucie winy za błędy, nadmierne napięcie czy lęk przed oceną. Zamiast tego, jest akceptacja dla potknięć i zrozumienie, że sukces można osiągnąć mimo popełniania błędów. Dzięki temu, taka osoba cieszy się ogólnym poczuciem satysfakcji z życia. Co sprawia, że niektórzy perfekcjoniści gubią się w swoim dążeniu do ideału, podczas gdy inni są w stanie równocześnie pielęgnować wysokie ambicje i dbać o siebie, kiedy coś idzie nie po ich myśli?
Na wstępie warto podkreślić, że istnieje jeden kluczowy element perfekcjonizmu, który jest niezbędny do zdefiniowania tej cechy: perfekcjonista zawsze dąży do doskonałości. Wszyscy zgadzamy się, że perfekcjonista musi mieć duże ambicje, dążyć do sukcesu i chcieć robić rzeczy jak najlepiej i najdoskonalej. W psychologii ten aspekt perfekcjonizmu nazywany jest perfekcjonistycznymi dążeniami.
Oto przepisany tekst, który zachowuje główne idee oryginalnego tekstu, ale jest napisany w inny sposób, aby uniknąć plagiatu:
Perfekcjonizm jest cechą, która ma wiele aspektów. Jednym z nich są tzw. perfekcjonistyczne obawy, które odnoszą się do negatywnych emocji związanych z dążeniem do doskonałości, takich jak lęk przed porażką, poczucie winy za błędy, strach przed oceną innych, smutek po porażce czy samokrytyka.
Jednakże, nie każdy, kto ma wysokie ambicje, musi doświadczać tych negatywnych emocji. Istnieją osoby, które mają niewiele perfekcjonistycznych obaw i podchodzą do dążenia do sukcesu w sposób bardziej elastyczny. Są tolerancyjni wobec swoich błędów, traktują je jako lekcje i nie zadręczają się nimi zbyt długo. Cieszą się z sukcesu, bo jest on dla nich nagrodą. Tacy ludzie wykazują tzw. perfekcjonizm adaptacyjny.
Z drugiej strony, w perfekcjonizmie nieadaptacyjnym, oprócz wysokich ambicji, występuje wiele negatywnych emocji. Osoby z tym typem perfekcjonizmu są surowe dla siebie za wszelkie potknięcia, bardzo obawiają się negatywnego odbioru, gdy coś im się nie uda, boją się porażki i skupiają na tych aspektach dążenia do sukcesu.
Dzięki tym dwóm aspektom perfekcjonizmu możemy podzielić perfekcjonistów na dwie grupy: zdrowych perfekcjonistów, którzy wykazują perfekcjonizm adaptacyjny, oraz perfekcjonistów neurotycznych, którzy charakteryzują się perfekcjonizmem nieadaptacyjnym. Te dwie grupy różnią się motywacją i sposobem myślenia o swoich celach. Perfekcjoniści neurotyczni skupiają się na potencjalnych negatywnych konsekwencjach nieosiągnięcia sukcesu. Ich nieelastyczne myślenie sprawia, że osiąganie sukcesów staje się normą, a sukces jest postrzegany tylko jako sposób na uniknięcie negatywnych emocji. Mogą mówić do siebie: „Jeśli nie osiągnę sukcesu, pokażę, że jestem nieidealny, co sprawi, że inni będą o mnie źle myśleć”.
Zdrowi perfekcjoniści natomiast czerpią radość i satysfakcję z dążenia do sukcesu. Mają większą skłonność do przeżywania pozytywnych emocji w związku z celem, do którego dążą, i mniej skupiają się na porażkach. W obliczu niepowodzenia nie obwiniają się nadmiernie i szukają nowych rozwiązań. Ich sposób myślenia można podsumować słowami: „Może tym razem mi się nie udało, ale to jeszcze nie koniec świata. Nauczyłem się wiele po drodze, czerpałem z tego radość, a potknięcia wykorzystam, kiedy będę wyznaczał kolejne cele”.
Te dwa wymiary tej samej cechy charakteru pokazują, że w psychologii wszystko może mieć różne oblicza. Złożoność perfekcjonizmu pokazuje, jak tajemnicza jest natura człowieka i ile jeszcze mamy do poznania, odkrycia i zdefiniowania jako ludzkość. Warto o tym pamiętać, bo akceptacja naszej różnorodności i złożoności pomaga nam lepiej zrozumieć świat i motywacje nasze oraz innych ludzi.
Blok w blogu czyli czas na propozycję
Zdecydowałeś się dołączyć do zespołu LiveGood to brakuje Ci tylko Przekorzystnego konta w Banku Pekao. Co zatem musisz zrobić? Wystarczy kliknąć w baner powyżej i wypełnić formularz. Prosto łatwo i bez wychodzenia z domu.
Dodaj komentarz